Pingyao

Sleep tight ging niet voor iedereen op. Annemieke viel naar eigen zeggen pas tegen half twee in slaap. De drie anderen hadden een betere nachtrust.
Om vijf uur moesten we allemaal op. Volgens het schema zouden we om 05:17 aankomen in Pingyao. De conducteur was zo aardig om ons hiervoor te waarschuwen. Dus snel alle kleren weer aantrekken, koffers uit het bagagerek naar beneden halen, alle spullen verzamelen. Het was niet het eindpunt van de trein dus we konden dit alles niet op ons elf en dertigste uitvoeren. Hurry up!
Om kwart over vijf stonden we derhalve op het perron van Pingyao. Treinkaartjes gereed voor de Exit-controle! Op het parkeerterrein stond een man al te zwaaien met een papier met onze naam er op vermeld. Wij waren inderdaad zijn juiste lading. Maar buiten ons waren er nog twee Nederlandse dames in de taxibus. Zj waren in China om het huwelijk van een neef met een Chinese vrouw bij te wonen. Ook een goede reden om China eens aan te doen, vind ik.
De afstand naar het hotel was erg klein, zodat we al om half zes in het restaurant van ons Guesthouse zaten. De mensen van het Courtyard Hotel waren gelukkig al wakker. Dat kon je niet zeggen van de rest van de straat. Het zag er een beetje doods uit voor de hoofdader van oud Pingyao.
De kamers waren natuurlijk nog niet vrij. We behielpen ons met een kop koffie en het bijwerken van email, blog en het uploaden van foto's.
Tussendoor werden we door de organisatie gebeld of we de excursie van vandaag niet 's middags wilden houden. Wij vonden 's morgens in orde, omdat de kamers toch nog niet beschikbaar waren. Dan konden we in die tijd evengoed wat culturele uitstapjes maken.
En zo werden we om 09:00 uur opgehaald door een chauffeur, die ons eerst naar de 1500 jaar oude Shuanglin tempel bracht.
De huidige tempel werd gebouwd tijdens de Ming- en Qing-dynastieën en telt meer dan 2000 boeddhistische beelden, sommigen uit het Songtijdperk. De beelden staan in 10 zalen rondom 3 binnenplaatsen. De uitdrukkingen op die beelden variëren van subliem tot grappig en sinister.
Op het terrein liepen enkele leerlingen beeldende kunsten rond, die in klei verschillende van de boeddhistische beelden na boetseerden. Dat zag er trouwens echt heel goed uit.
We kregen 40 minuten van de chauffeur om dit complex te bekijken.
We waren met nog een Nederlands gezin daar aanwezig, die ook uit het Courtyard Hotel kwamen. Zij hadden hun3 (geadopteerde) Chinese meisjes bij zich.
Nadat een man vuurwerk had af gestoken, die daarmee de boze geesten voor zijn nog te bouwen huis verjoeg, klommen we weer in de auto. Over de af en toe belabberde wegen gingen we op weg naar Qiao Jia Dayuan, het huis van een rijke familie. Laverend tussen grote gaten in de weg bereikten we gelukkig al snel een tolweg, wat aanzienlijk comfortabeler reed. Binnen het uur bereikten we ons tweede doel. Aan de linkerkant van de weg doemden vrij hoge bergen op, die wat vaag zichtbaar waren. Was het heiig of kwam het door de smog?
Het door ons bezochte grote, traditionele huis was eens het decor voor de film "Raise the Red Lantern". Een klassieke film uit 1991, waar de bekende Gong Li een hoofdrol in vertolkte. We moeten 'm thuis maar eens gaan bekijken!
Het grote, 18de eeuws complex telt zo'n 313 kamers. Het wordt een sierraad op het gebied van de architectuur genoemd. De koopman Qiao Guifa, rijk geworden door de handel in tofoe (stinky) en thee, liet het bouwen.
We kregen ongeveer 2 uur om het te bezichtigen. Dat lijkt weinig met die 313 kamers, maar veel van de binnenhofjes leken erg sterk op elkaar, zodat je na een aantal wel gezien had. Ook waren niet alle kamers opengesteld aan het publiek. Na nog een wandeling over de muren, die om het complex liepen ter bescherming, gingen we langzaam terug naar de chauffeur en de taxibus.
De terugweg verliep vlotjes. Om half twee konden we onze koffers naar de kamers brengen. Achter het frontvan het hotel bevonden zich diverse kronkelende steegjes waar onze kamers aan gelegen waren. We zaten een beetje achteraan, waar ook wat nieuwbouw gepleegd werd. En dat bouwen gaat nu om 23:00 uur nog steeds door ;-(
Daarna gingen we lekker lunchen en dat deden we maar in het hotel zelf. We hadden trek! Het smaakte allemaal heerlijk na onze karige treinreis maaltijden.
We liepen na de lunch het oude stadje in en waren van plan de stadsmuren te gaan beklimmen. Bij de trap vertelden men dat de tickets elders te koop waren. Dat was best en eindje weg. Daar konden we alleen een vrij duur ticket krijgen, waarmee je de muur op kon lopen maar die ook drie dagen geldig was en waarmee je heleboel bezienswaardigheden kon bezoeken.
Dat was aan ons echter niet meer besteed, want het programma was door de reisorganisatie plotseling gewijzigd. We zouden morgen al om 10:45 opgehaald worden in plaats van een uur of 17:00!!! Hierdoor werd ons verblijf in Pingyao met zo'n 6 uur verminderd en konden we niet veel met onze tweede dag Pingyao.
Dus gingen we niet op de muur, maar om de muur. Oftewel, we gingen een wandelingetje maken. Nadat we buitenom lopend weer binnen de stadsmuren waren beland, ging de wandeling geruisloos over in shoppen. Eigenlijk werd dit het meest vermoeiende deel van deze dag ;-(
Nadat de meiden nog enkele "souvenirs" hadden gescoord, deden we het gelukkig rustig aan. Even zitten, praatje, biertje en in de avond nog wat eten. Hierna vond ieder het welletjes en gingen we genieten van een welverdiende rust.
Niet nadat Marja en ik nog even naar de verlichte Klokkentoren zijn gelopen om daar en foto te maken. Maar daarna ging het licht echt uit...
Groet