Daar hoog in de bergen...

Vandaag stond ons de transfer te wachteni van Chengyang naar Ping'an. De vertrektijd was bijgesteld door de organisatie van 09:00 naar 09:30, zodat we weer releaxed komden opstaan, douchen, kokffers pakken en ontbijten.
Na het betalen van de rekening aan de hoteleigenaaar kwam de chauffeur voor rijden. Het was een andere chauffeur als de vorige keer en daar waren we wel blij mee. De rit kon alleen maar beter worden.
Ondanks de rustigere rijstijl was het door het slechte wegdek toch onmogelijk om een boekje te lezen of je dagboek bij te houden. We waren veroordeeld om naar buiten te kijken of met marja mee te denken met haar kruiswoord puzzel. Buiten zag het er wat somber uit. Het regende!
We reden ten opzichte van twee dagen geleden weer in tegengestelde richting. Het eerste deel was herkenbaar van de heenrit, maar wat later kwamen we op onbekend terrein. Het was bergachtig en grotendeels reden we langs een grote rivier (naaam ???). De rit duurde volgens de reisbeschrijving 2,5 uur, maar dat werd wel iets langer. We stopten onderweg om benzine te tanken en nog een keer om het één en ander te lozen. Longsheng inrijdend wisten we dat we in de buurt waren.
Voor de dorpjes, die we gingen bezoeken, moesten we ook weer toegang betalen. Volgens de chauffeur wordt dat ieder jaar verhoogd. Hij kon ons als groep toelaten, zodat we 20 yuan minder hoefden te betalen.
Na het kopen van de tickets was het nog een hele klim (Alpes d'Huez?) naar boven. Veel bochten in de weg en enkele honden op de weg, die niet opzij gingen, maakten het niet makkelijk.
Bij de toegang stond men ons al op te wachten. Het busje parkeerde in, terwijl diverse mannen er naast kwamen te staan. De dragers van de koffers? Het is een bron van inkomsten hier dat dragers de koffers naar het hotel dragen via de lange trappen omhoog naar het dorp. Ondanks het feit dat er beschreven was dat je kon onderhandelen over de prijs (20-30 yuan) had onze chauffeur de prijs al vast gesteld (40 yuan).
De koffers werden in of op manden geladen en kwamen terecht op de ruggen van een aantal dames(?). Niet de mannen gingen dragen, maar hun meisjes!!! De mannen hebben het te druk met kaarten en lekker wat drinken met elkaar.
Daar liepen we dus achter deze vaak kleine dames aan, die de koffers van die grote toeristen droegen. Vreemd gevoel!
Via wat trappen stelsels kwamen we bij ons hotel terecht. Een uit hout opgetrokken traditioneel gebouw: Li Qing Guesthouse. Onze kamer was eenvoudig, niet erg groot. De douche en toilet was min of meer één plek, dus moeilijk qua uitvoering. Maar we hadden een geweldig uitzicht over het dal met zijn rijstterrassen en het dorp.
Het is een Zhuangdorp. Zhuang is één der vele minderheden in China. De dames van de Zhuang dragen hele lange haren en willen dat graag tegen betaling laten fotograferen.
Nadat we geïnstalleerd waren en een hapje hadden gegeten maakten we een wandeling naar twee uitzichtpunten. We waren tevens benieuwd of de achillespees van Annemieke het zou houden, gezien het feit dat we morgen een lange wandeling zouden maken. De weergoden waren ons in ieder geval gunstig gezind, want het was droog. Het was nog wel bewolkt, waardoor er af en toe ook flarden mist de berg opkropen.
Het werd een leuke, enigszins pittige wandeling. Maar we werden goed beloond, want vanaf de viewpoints had je fantastisch uitzicht op de rijstvelden van Ping'an. Het was nu wel jammer dat het bewolkt en nevelig was. Hierdoor komen de foto's niet zo tot hun recht, denken we.
De bergen hier maken onderdeel uit van een keten van 1000 meter hoge steile bergen, die bekend staan als de Longji Titian (Drakenruggengraatterrassen). Op de lagere en middelste hellingen hebben de Zhuai nu hun rijstvelden aangelegd..
De achillespees van Annemieke hield het goed. Onze wandeling duurde bijna drie uur en ze hield het berg op en belangrijker berg af vol zonder in de problemen te komen. Onderweg kom je zelfs hoger op de heuvel overal wel een stalletje met souvenirs of eten tegen. Marja scoorde bergop nog een trofee, een blauwe sjaal.
We besloten, omdat we ook wat later de lunch hadden genomen, wat later te gaan eten. Na ons biertje trokken we ons terug op de kamer om even wat te lezen of een dutje te doen ;-)
Na het avondeten gingen we voor het eerst deze vakantie klaverjassen, mede geïnspireerd door meerdere groepen, die spelletjes aan het spelen waren. De uitslag van het klaverjassen (dames versus heren) kan ik mij niet goed herinneren ;-(
Er zijn trouwens nog twee andere groepjes Nederlanders in het hotel. Een jong stel en een jonger echtpaar met geadopteerde kinderen. Zoveel landgenoten bij elkaar hadden we nog niet meegemaakt.
Voordat we gingen slapen probeerde Marja met haar fototoestel of we de foto's van Cees Jan zijn SD kaartje kon lezen. Helaas gaf ook het toestel van Marja fouten aan bij het opvragen van de foto. Het lijkt er op dat er wel iets is weggeschreven maar dat het niet meer leesbaar is. Een deel is nog wel leesbaar, maar de foto's uit het Dong-dorp niet meer en daar zitten een aantal close-ups bij. Het zou wel erg jammer zijn als die niet meer terug te toveren zijn.