Just another brick in the wall

We don't need no education
We don't need no thought control
No dark sarcasm in the classroom
Teachers leave them kids alone
Hey! Teachers! Leave them kids alone!
All in all it's just another brick in the wall.
All in all you're just another brick in the wall.

Het komt zo maar naar boven als je om iets na achten The Wall betreed. We waren vandaag vroeg opgestaan om 125 km verder een wandeling over de Chinese Muur te gaan maken. Die plaats is gekozen om niet relatief rustig de muur te kunnen bekijken en er ook een heuse wandeling over te kunnen maken. Dat we dan om zes uur klaar moesten staan, dat hadden we er graag voor over.
Alleen was de voorbereiding niet zo denderend. We hadden geen geld gehaald, dus een acuut gebrek aan yuans. Ook hadden we geen echt ontbijt geregeld, zodat we het moesten doen met bananen, broodjes die eigenlijk bij de Peking eend hoorden, wat pannenkoekjes c.q. ommeletjes, water. Afijn, deze vakantie gaan we allemaal lekker afvallen. Als we terugkomen herkennen jullie ons niet meer ;-)
Het vroege vertrek had als voordeel dat we bijna vrije doorgang hadden in de stad. Grote, vrije wegen lagen voor ons open. De chauffeur kon ons relaxed naar Jinchanling brengen, waar we de wandeling gingen maken. Het duurde even voordat we de flats achter ons lieten. Daarna ging het vlakke land over in heuvels en bergen. Verscheidene keren reden we door tunnels, totdat we voor het eerst De Muur ontwaarden. Mooi moment!
De chauffeur zetten ons aan het begin van de wandeling af, waarna we voor de langste variant kozen (22 torens). Er werd nog een paar Snickers gekocht voor een eventuele hongerklop en daarna gingen we op weg. In het begin werden we vergezeld door dames die ons allerlei koopwaren wilden aanbieden of gewoon geld van ons wilden (arme boeren). We waren onvermurwbaar!
We liepen eerst een weg af, waarna we na een korte klim op de muur belandden. Het was een fantastisch moment, daar op dat legendarisch bouwwerk. Maar eenvoudig wandelen is het niet op zo'n muur. Het is bikkelen, stoempen. Het begin was vrij eenvoudig, maar daarna in het tweede deel kregen we we de echte klimmetjes en afdalingen. Soms leek je tegen een muur op te klimmen.
Sommige delen waren volledig gerestaureerd, maar aan het einde kwamen langs delen, die nog een face lift konden gebruiken. Dat waren net die delen die erg steil verliepen. Maar dat maakte ons, bikkels, niet veel uit...
Maar het was, mede vanwege het vroege uur Zeer rustig. De omgeving was schitterend en het werd een prachtige wandeling. Het kostte echter wel wat bloed, zweet, maar geen tranen. Buiten het feit dat er op de muur overal mensen zitten die je wat willen verkopen en daarbij zeer vasthoudend kunnen zijn, was het een bijzonder mooie ervaring.
Na de wandeling keerden we op de parkeerplaats terug, waar onze chauffeur wachtte. Hij bracht ons hierna terug naar Beijing en naar het Zomerpaleis van de keizers. Eerst parkeerde hij ons nog dubbel voor een aantal bankgebouwen, zodat er yuans gedolven konden worden. Weer met geld op zak, konden we iets geruster het perceel van de keizers betreden.
Het zomerpaleis Yuhe Yuan werd tijdens de Qingdynastie door de keizers gebruikt als hij de Verboden Stad wilde ontvluchten. Het is vooral verbonden met keizerin Cixi, die het paleis na twee verwoestingen (franco-anglo, bokseropstand) liet herbouwen.
Er werd eerst een ijsje en wat hotdogs verorberd ter vervanging van de gemiste ontbijt en lunch calorieën. Ja, u leest het wel, het is afzien in China!
Hierna bezochten we diverse onderdelen van het paleis: Wonchnag Tower en Gallery, Hal van Jadegolfjes, Hal van Vreugde en Lang Leven, Lange Gang en de tempel van de Zee der Wijsheid op de Langlevenheuvel. Het was allemaal heel fraai, maar na het vroege opstaan, de barre tocht op de Muur werd het ons toch allemaal net iets te veel. We maakten wel veel foto's ;-)
We liepen nog een eindje naar de metro en stapten op lijn 4. Het was tussen 5 en 6 uur intussen en het was stik druk. Een beetje persen kwam er af en toe wel bij om iedereen in een coupé te krijgen. We hoefden gelukkig maar één keer over te stappen. De metrostations hebben diverse uitgangen en omdat we de vorige keer de verkeerde uitgang hadden gekozen besloten we het dit keer beter te doen. We liepen naar boven en waren totaal gedesoriënteerd. Gelukkig konden wat mensen met smartphones behulpzaam zijn, hoewel we intussen in de verte gezien hadden waar we naartoe moesten lopen. Ja, ja, die bejaarde mensen in zo'n grote vreemde stad ;-)
Na uitpuffen op het terras van het hotel en nog even douchen zijn we om de hoek wat gaan eten. Het was niet echt chinees, maar meer wat eten van de barbecue. Maar wel gewoon lekker.
Hierna zakten wat mensen door de hoeven en zijn we lekker snel naar het hotel terug gegaan om te gaan pitten.
Altahns, behalve ik, die het verslag nog moest maken. Tussendoor werd ik nog gebeld door de reisorganisatie en de lobby van het hotel. De treintickets voor de reis van morgenavond zijn gebracht, maar dat is weer een ander verhaal.
Opgetekend en geschreven zittend op de deksel van het toilet van onze hotelkamer.
Groet,
Wim